PHOTOGRAPHY WEBLOG

Onder de titel 'Pelgrims en Passie' is vanaf vandaag in het Museum voor Religieuze Kunst in Uden een tentoonstelling met werk van de fotografes Marrie Bot, Désirée Dolron en Rosa Verhoeve te zien.

In Nederland is er geen fotograaf die zich al zo lang zo intensief bezig houdt met het verschijnsel bedevaarten als Marrie Bot. In 1984 publiceerde de Rotterdamse fotografe het boek Miserere over Europese bedevaartsoorden en hun bezoekers. Het Udense museum kocht de betreffende serie op, en die vormt de basis van de huidige tentoonstelling. Bot is een uitgesproken vertegenwoordigster van de documentaire fotografie: het gaat haar niet om 'mooie plaatjes' maar om het zo waarheidsgetrouw mogelijk vastleggen van het doen en laten van de mensen.

Een vergelijkbare, hoewel minder afstandelijk ogende aanpak laat Rosa Verhoeve zien. Zij reisde naar het Spaanse Calanda, waar de bewoners elk jaar op Goede Vrijdag om twaalf uur in de middag beginnen te roffelen op trommen om daar bijna zonder onderbreken mee door te gaan tot het einde van de morgen van Paaszaterdag. "Met dit geroffel gedenken de dorpsbewoners het beven van de aarde op het moment dat Christus de geest gaf", aldus museummedewerker Wouter Prins. Verhoeve toont daarnaast ook foto's die zij achter de schermen maakte bij de Passiespelen in Tegelen.

Spelen de mensen in Tegelen het Lijdensverhaal van Christus na, op de Filippijnen laten mensen zich op Goede Vrijdag echt aan het kruis nagelen. Dit ritueel is vastgelegd op de zes tentoongestelde foto's van Désirée Dolron. Dolron vertrekt weliswaar uit de zichtbare wereld maar bewerkt haar foto's dusdanig dat het beeld een nog dramatischer lading krijgt.

Bron: Brabants Dagblad.

Fotografen bij het WK Indoor atletiek.

Jerry Lampen wacht op oorlog. Vandaag vliegt de Rotterdamse fotograaf voor persbureau Reuters van Londen naar Koeweit. In zijn bagage zit fotoapparatuur, maar ook een grote en een kleine satelliettelefoon, twee gifgasbestendige pakken, een gasmasker, een kogelvrij vest en medicamenten die hem moeten beschermen bij een aanval met chemische wapens.

,,Ach'', zegt Jerry vanuit Londen waar zijn ex- en zijn 8-jarige dochter Sara wonen, ,,Feyenoord-Ajax is net zo gevaarlijk." Verslaggevers zitten veilig op de tribune en merken niks van oorlogsdreiging. De fotografen wel. Die zijn vogelvrij. In de Kuip schieten ze met onscherp, maar het is wel raak. Fotografen worden uitgescholden, bespuugd of krijgen bekers met zeik over zich heen. ,,Azzie ech pech heb,'' zegt Jerry die een aangenaam Rotterdams accent voert, ,,sjankert een zo'n paardenlul een vuurwerkstaaf in je nek en dan ben je er net zo slecht aan toe als een ongelukkige fotograaf in Irak.'' ,,Nee'', zegt Jerry op de vraag of hij bang is om dood te gaan. ,,Als je bang bent moet je niet gaan.''

Hij is wars van heldendom. Het is werk. Levensbedreigend was het tot op heden nooit, vindt hij. Al moet gezegd dat hij er het vorige decennium op de Balkan niet bij was. Wel bezocht Jerry vorig jaar Afghanistan en Pakistan. Hij maakte een (winnende) foto van een horde op hol geslagen pro-Talibanstrijders met stenen en stokken in handen. Daarna moest hij als een speer wegwezen, want die baarden hadden het op hem en zijn collega's voorzien. Het konvooi journalisten splitste zich snel op en Jerry ontsnapte. ,,Een paar weken later hadden drie van mijn collega's minder geluk'', zegt hij. ,,Die werden in een zelfde situatie afgeslacht.''

Jerry is niet ingekwartierd bij een legereenheid, wat als voordeel heeft dat hij niet elke dag kilometers hoeft te zeulen met een loodzware rugzak. Maar hoe komt hij straks Irak binnen? Het zuiden van dat land heeft een gedemilitariseerde zone. Daar kun je alleen per helikopter overheen. Via Iran binnenkomen lukt ook niet, want dat land is niet scheutig met het verstrekken van een visum. Via Syrië is wél een mogelijkheid. Jerry hoopt op een cameraploeg van Reuters, waarbij hij zich aansluit. Met een auto ergens de grens oversteken en dan maar kijken hoe ver je komt.

Wanneer hij terugkomt? Jerry weet het niet. Volgende maand misschien, maar het kan ook pas over een half jaar zijn. Zo, en nu gaat hij afscheid nemen van zijn dochter Sara, het eerste moeilijke, emotionele moment in naar alle waarschijnlijkheid een reeks van vele.

Bron: Hugo Borst/Algemeen Dagblad.

If the photographer is interested in the people in front of his lens, and if he is compassionate, it's already a lot. The instrument is not the camera but the photographer.

Eve Arnold

In 1990, Fujifilm transformed the world of professional imaging with its launch of the first FUJICHROME Velvia color transparency film. Today, Fujifilm once again redefines the color reproduction palette for professional photographers, with the introduction of FUJICHROME Velvia 100F Professional. This new color transparency film brings the ultra-high-saturated color of Fujifilm's renowned Velvia to the ISO 100 speed class. Employing the industry's first Multi-Color-Correction Layer technology in a color reversal film, as well as new coupler and emulsion technologies, FUJICHROME Velvia 100F Professional delivers world-class color fidelity, reproducing the finest nuances of hues that test the limitations of conventional films, along with ultra-fine granularity.

Een hele mond vol superlatieven, maar wellicht in dit geval gerechtvaardigd.

Vanavond kookt Joop van Tellingen zijn lievelingsgerecht Frutsel in het tv-programma Nederland komt thuis.

,,Laten we eens naar het Binnenhof gaan'', had het meisje gezegd. En daar zaten ze dan. De meeste gezichten beneden hen kwamen hun onbekend voor. De jongen keek nog eens goed naar Femke. Mooi haar, dacht hij, maar wat zei ze toch? Ze had steeds over 'bil-lijken'. Dus niet 'bil-lijken', maar 'bil-lijken', alsof het om dooie billen ging.

De jongen geeuwde. Hoe lang ging dit nog duren? Hij had zin in iets spannenders. Iets waarmee hij die rare familie van haar een beetje kon opschudden, iets waarvan die vervelende neefjes tegen hun stijve moeder zouden zeggen: ,,Daar heb je hém weer.''

Hij keek zijn meisje aan. ,,Kom'', zei hij, ,,we gaan een ritje maken.''

Frits Abrahams in het NRC.

Giti Entezami (51) heeft de eerste Aurora-Award gewonnen. De uit Iran afkomstige fotografe kreeg de prijs zaterdag in Utrecht uitgereikt, op Internationale Vrouwendag. Met de Aurora-Award wil Vluchtelingenorganisaties Nederland de positie van vluchtelingenvrouwen verbeteren. Twaalf jaar geleden kwam Entezami naar Nederland. In Iran was fotograferen haar hobby, in Nederland maakte ze er na een opleiding aan de Fotovakschool haar beroep van. Sinds 1997 werkt ze freelance.

Volgens Vluchtelingenorganisaties Nederland heeft Entezami een voorbeeldfunctie, omdat ze erin geslaagd is het beroep dat ze in haar land van herkomst uitoefende of wilde uitoefenen, in Nederland weer op te nemen. 'Daarmee vormt zij een levende uitnodiging aan andere vluchtelingen om alle hindernissen die op hun pad komen te nemen', aldus de organisator.

'Héél vereerd', voelt de winnares zich. 'Ik krijg sowieso in Nederland van alle kanten steun, en dit is nóg iets extra's. Voor mij persoonlijk is het een bevestiging van mijn toekomst.' Of ze daadwerkelijk een voorbeeld voor anderen zal zijn, kan ze moeilijk inschatten. Entezami maakte de foto's voor het boek 'Hoofddoeken'. Die expositie, die eerder in Eindhoven te zien was, hangt nu in Hoorn.

Bron: Eindhovens Dagblad.

Prinses Margarita en haar echtgenoot Edwin de Roy van Zuydewijn hebben vanavond bij de politie aangifte gedaan tegen twee tv-journalisten die hen op de snelweg van Den Haag naar Amsterdam achtervolgden en klemreden. Het paar had deze middag en avond het debat over hen in de Tweede Kamer bijgewoond. Hun komst aldaar leidde tot een compleet mediacircus. Na anderhalf uur Kamerdebat dook fotograaf Edwin Smulders op en werd het aantal politie-agenten met een tiental uitgebreid.

De twee medewerkers van Willibrord Fréquin zouden volgens de politiewoordvoerster diverse verkeersovertredingen hebben gepleegd. Het binnenrijden van Amsterdam was geen reden om vaart te minderen. Volgens paparazzo Joop van Tellingen, die zelf de achtervolging staakte, reden ze 200 km per uur. Het binnenrijden van Amsterdam was geen reden om vaart te minderen. Ze zijn aangehouden op het Weteringcircuit in het centrum van de hoofdstad, en vervolgens ingesloten. Zij wilden de overnachtingsplaats van het paar te weten komen om hen de volgende dag met de bekende overvalstactiek van Willibrord Frequin te "verrassen" met een bos bloemen.

De achtervolging (die deed denken aan wat prinses Diana ruim vijf jaar geleden overkwam) had gelukkig geen fatale afloop, maar volgens de politiewoordvoerster is het een wonder dat er geen gewonden zijn gevallen.

(Raoul Heertje: Jammer dat die lijkenpikkers niet op volle snelheid tegen een muur zijn gereden. Zijn ze eindelijk een keer echt welkom op een begrafenis.)


foto Serge Ligtenberg

Madonna is het "lijdend voorwerp" in het nieuwe nummer van het modetijdschrift 'W'.
Het blad bevat een 44 pagina's tellende fotoreportage door Steven Klein over Madonna "Unbound" .

Catherine Zeta-Jones and Michael Douglas' wedding pictures appeared in Britain's Hello! magazine after a paparazzi snapper bribed a security guard, a court heard Monday.London's High Court was told by prosecuting lawyer Michael Tugendhat that snapper Rupert Thorpe either paid off a guard or posed as a guest to gain entry to the Hollywood stars' 2000 nuptials.

The Douglas' are suing Hello! magazine for publishing unauthorized pictures of their wedding, even though they signed an exclusive $1.5 million with Britain's OK! magazine.

Bron: WENN.

Vandaag in RTL Boulevard was er een item over Mario Testino en de foto's die hij onlangs maakte van kroonprins Willem-Alexander en prinses Máxima. Vanavond laat is de herhaling nog te zien, voor wie het gemist heeft.

De fotoserie van Chris de Bode over de wielerronde van Qatar heeft de eerste prijs gewonnen bij de door het IOC en de sportkrant L'Équipe georganiseerde "Sports Photo of the Year", Categorie series.

De serie staat op het Oog van de lage landen, en is binnenkort ook te bekijken op de site van L'Équipe.


foto Chris de Bode

A teenager who bared her bottom at a press photographer outside court narrowly missed being sent to prison, according to the judge. Her actions - directed at photographer Mike Scaddan - broke the conditions of her anti-social behaviour order.

Mike was outside Portsmouth Crown Court taking pictures of a defendant in a trial when she was part of a crowd outside which started gesturing and shouting at him. The she turned around and "mooned", according to prosecutors. But her defence solicitor said tensions were running high because the case Mike was working on was a "distressing matter" about the death of someone in a car accident.

And the girl acted "in frustration", immediately telling her key worker she was sorry, and regretted doing something that would take her back to court. Judge John Woollard, sitting at Portsmouth magistrates' Court, handed her a 12-month conditional discharge and ruled she should stay anonymous because he said he was aware of the effects of press coverage on the defendant.

Bron: Holdthefrontpage.

Popfotograaf Lex van Rossen biedt zijn Nikon F4s camera's te koop aan, die alle popsterren van Bono tot Mick Jagger in de ogen hebben gekeken. Camera's met een verhaal dus. Als ze eens konden vertellen wat ze al die jaren hebben meegemaakt in de wereld van de popmuziek...

Volkert van der G., de verdachte van de moord op Pim Fortuyn, wil niet worden getekend tijdens zijn rechtszaak. Geen van de rechtbanktekenaars wordt daarom toegelaten tot de zitting in de extra beveiligde rechtszaal 'de Bunker' in Amsterdam-Osdorp. Ook fotografen mogen de zittingszaal niet in.

,,Er is een oud portret van Volkert in omloop dat zelfs op internet staat'', zegt Britta Böhler, een van de advocaten van Van der G. ,,Daar kunnen we niks aan doen. Maar we moeten rekening houden met zijn veiligheid en dus hebben wij er geen behoefte aan dat portret te actualiseren.''

Bron: Algemeen Dagblad.

Gisteravond zond BVN-tv, de televisie-afdeling van de Wereldomroep/VRT, onaangekondigd een portret uit van de Belgische fotograaf Carl de Keyzer. Niet echt een vlotte prater, maar toch wel interessant.

De Rotterdamse gemeenteraadsfractie ChristenUnie-SGP verzet zich tegen de naaktfoto's in de Kunsthal Rotterdam ter gelegenheid van een tentoonstelling over Playboyfotografie van 22 maart tot en met 29 juni. In een brief aan het college vraagt de fractie de naaktfoto's te verwijderen. Directe aanleiding voor het verzet is een uitnodiging voor de opening van de tentoonstelling aan alle raadsleden. Daarop staat "een niets verhullende foto van een naakte dame". De fractie vraagt zich af of het college ook vindt dat een dergelijke afbeelding op een uitnodiging in strijd is met de goede zeden van fatsoen. "Kan het college aangeven op welke wijze de naaktfoto's van deze tentoonstelling bijdragen aan het cultuurbeleid van Rotterdam?"

Volgens de christelijke partijen gaat de expositie alleen maar om seks, lust en erotiek, "zeker gezien de slogan van het blad: 'Alles wat mannen boeit'. Van deze stigmatiserende uitspraak voor een groot deel van de Rotterdamse samenleving neem ik afstand", aldus de fractie. "In het verleden heeft het college meermalen laten zien dat het het niet zo nauw neemt met de normen en waarden, hoewel dat in het collegeprogramma een belangrijk onderdeel is." Daarom verwacht de fractie dat het college niet tegen de foto's zal optreden.

Om die reden vragen ChristenUnie en SGP of het college er dan in ieder geval voor wil zorgen dat er geen billboards, flyers en advertenties met daarop naaktfoto's uit de tentoonstelling verschijnen. En als de tentoonstelling dan toch gewoon door gaat, vindt de fractie dat 16-jarigen alleen onder begeleiding de expositie mogen bezoeken.

Bron: Nu.nl.

In de cleane, esthetische sport die het schaatsen is, valt weinig eer te behalen voor fotografen. De meeste actiefoto's zijn behoorlijk inwisselbaar. Maar niet als Wennemars daarop is te zien. Hij is uit duizenden te herkennen en de favoriete schaatser van Reuters-fotograaf en voormalig fotojournalist van het jaar Jerry Lampen. ''Die expressie, al die rare bekken die hij trekt. En dan die ontlading daarna!'' zegt Lampen, terwijl hij een paar Wennemars-grimassen ten beste geeft.

Bron: Het Parool.

De succesvolle Peruviaanse mode- en celebrityfotograaf Mario Testino heeft onlangs in Den Haag prins Willem-Alexander en prinses Máxima geportretteerd, in opdracht van het Amerikaanse maandblad Vanity Fair. De Rijksvoorlichtingsdienst ontkent de fotosessie niet, maar verwijst voor commentaar naar de opdrachtgever. Het glamourblad heeft een gedegen reputatie dankzij diepgravende, portretterende interviews met beroemdheden. De foto's van Máxima en Alexander verschijnen in het mei-nummer, en dus niet in het najaar zoals elders gemeld.

Mario Testino brak in 1997 definitief door met een serie zeldzaam ontspannen en zwoele portretten van prinses Diana voor Vanity Fair. Hij was de eerste voor wie Madonna met dochter Lourdes poseerde, alweer voor Vanity Fair, en hij fotografeerde de hoes van haar album 'Ray of light'. Hij schoot de huidige modeadvertenties voor Gucci (met schaamhaar geschoren in de vorm van een G), en vorig jaar fotografeerde hij in opdracht van het Britse koningshuis prins Charles thuis tussen de kippen, en diens jongste zoon prins Harry ter gelegenheid van zijn achttiende verjaardag, op Eton College. De Britse kranten brachten de foto's als voorpaginanieuws.

Testino's werk trekt momenteel veel publiek in het Amsterdamse fotografiemuseum FOAM.

Bron: De Volkskrant.

Sinds de jaren tachtig moeten alle Formule-1 coureurs zich tijdens het eerste raceweekeinde verplicht laten fotograferen in hun nieuwe outfits. Nieuwe race-overall, nieuwe sponsornamen, eventueel een nieuwe helm. Het is een steeds terugkerend ritueel en niet onbelangrijk: dit zijn de foto's die het hele seizoen terugkeren in de media.

Wie denkt dat het Formule 1-circus werk maakt van de fotosessie, die komt bedrogen uit. Eigenlijk is het pas sinds vorig seizoen een beetje fatsoenlijk geregeld. Voortaan dienen op donderdag in Melbourne (sinds acht jaar de openingsrace van het seizoen) de teams met rijders en hun auto zich te laten wegen in pitbox 1. Meteen na de weging krijgt iedereen die in het bezit is van een geldige pas, de gelegenheid om foto's van de coureurs te maken.

Op het schema staat dat de fotosessie plaatsvindt tussen 12.00 en 15.00 uur. De rijders komen meestal te laat. Met name het team van McLaren maakt het erg bont. Vorig jaar kwamen de heren pas tegen vijven opdraven. Zo maak je je populair bij de fotografen en cameramensen, die al vanaf 11.00 uur met hun lenzen in de aanslag staan. Het boegeroep was niet van de lucht.

Gisteren was het al niet veel beter. Om half twee waren er pas vier coureurs komen opdagen. Daar sta je dan, met je perskaart. In de brandende zon op een zwaarbevochten plekje. En wat zie je daar? Een snel in elkaar geflanst podium. De coureurs staan met hun rug voor een vieze muur met duivenpoep. Ook voor de rijders is er een podium. Nou ja, een omgekeerde sinaasappelkist met een kleedje erop. En de meeste coureurs komen uiteraard zonder cap.

Fotografen roepen om het hardst de naam van de coureur, in de hoop dat hij heel even kijkt. Het resultaat: twintig plaatjes, na vijf uur brandende zon. Lekker geregeld!

Bron: BN/DeStem.